Porażka z liderem po zaciętej walce
Szlagier Ligi Młodzików w relacji Łukasza Folka...
I Wojewódzka Liga Młodzików (’04)
Rekord Bielsko-Biała – Rozwój Katowice 0:2 (0:1)
Rekord: Pach – Kowaliczek, Krupa, Matloch, Stasica, Mucha, Noga, Krzempek, Bohaczyk oraz Szkucik, Łękawa, Torchalski, Folek, Horodecki, Merta.
Na obiekcie w Katowicach przegraliśmy 3:2, więc dziś chcieliśmy się zrewanżować i zgarnąć pełną pulę. W pierwszej połowie musieliśmy grać pod słońce. Mecz był toczony w szybkim tempie. Raz to my atakowaliśmy, raz ekipa z Katowic. W okolicach dziesiątej minuty spotkania piłka została perfekcyjnie wrzucona na głowę kapitana gości, lecz Maciej Szkucik obronił strzał refleksyjnie. Następne dośrodkowanie, ale stoper z Katowic uderzył z główki ponad bramką. Mieliśmy też swoje sytuacje… Szczepan Mucha wybiegł sam na sam z bramkarzem, lecz niestety piłka nie znalazła drogi do siatki. Zachęceni przeprowadziliśmy kolejną akcję, ale podanie przerwał obrońca Rozwoju. Chwilę później, w odpowiedzi drużyna z Katowic rozpoczęła akcję podaniem na skrzydło, piłka powędrowała na przedpole bramki; pierwsze uderzenie zostało obronione przez bramkarza, drugi strzał zablokował obrońca; nasz bramkarz ofiarnie próbował wybić piłkę, lecz zabrakło mu centymetra. Pomocnik Rozwoju wpakował piłkę do siatki! Próbowaliśmy jeszcze przed przerwą wyprowadzić kontrę, lecz nie zdążyliśmy, bo sędzia zakończył pierwszą połowę meczu.
W drugiej odsłonie tym razem bramkarz gości miał utrudnione zadanie, wszak musiał bronić pod słońce. Jeszcze na dobre się nie zaczęło, a już było widać, że zależało nam na odrobieniu strat. Rzut rożny dla drużyny Katowic, zamieszanie w polu karnym, piłka zostaje wybita w okolice połowy boiska. Rozpędzony Szczepan Mucha wpadł w pole karne, lecz piłka po jego strzale minęła światło bramki. Wynik bez zmian. Po kilku akcjach gości, znów napieramy. Szczepan Mucha po raz kolejny w tym meczu staje oko w oko z bramkarzem. Wierzyliśmy, że do trzech razy sztuka… Niestety! Chybił obok bramki. Goście natychmiast zaatakowali lewym skrzydłem, wystawienie piłki przed pole karne i… niesamowita interwencja naszego golkipera! Niestety, kilka minut później – po pięknym uderzeniu z dwudziestu metrów - musieliśmy wyciągać piłkę z siatki po raz drugi. 0:2. I tak też się skończyło. Szkoda, bo mieliśmy dobre okazje. No cóż… Należy grać o zwycięstwo już w kolejnym meczu.
Łukasz Folek, klasa VI
