Zmiana warty
Felieton Mateusza Antczaka o piłkarzach przechodzących na sportową emeryturę...
Ten sezon obfituje w zakończenia karier przez ikony piłkarskiego świata. W 2017 roku Frank Lampard, Xabi Alonso, Philipp Lahm oraz Francesco Totti zdecydowali się „zawiesić buty na kołku”. Wszyscy ci czterej zawodnicy bez wątpienia zapisali się wielkimi literami na kartach historii, m.in. zdobywając wielokrotnie mistrzostwa lig krajowych, jak i Champions League. Tegoroczne rozgrywki ukazały nam również wielu młodych, perspektywicznych graczy, którzy swoje największe osiągnięcia mają jeszcze przed sobą. Pomimo krótkiego stażu na boiskach najsilniejszych lig europejskich potrafili oni porwać za sobą tłumy oraz zjednać sobie fanów na całym świecie.
Francesco Totti, który spędził ćwierć wieku w Romie i zdobył dla niej ponad 300 bramek, oficjalnie potwierdził doniesienia mediów o zakończeniu kariery. W ostatnim czasie, podobnie jak Frank Lampard, borykał się z problemami wywołanymi brakiem regularnej gry na najwyższym poziomie. Pomimo to, w przeciwieństwie do Anglika, zdecydował się pozostać w ukochanym klubie. Frank powrócił na Stamford Bridge po paru latach spędzonych w MLS, ale już w roli trenera grup młodzieżowych. Jak sam mówi: „The Blues to jedyny klub, w którym chcę pracować”. Wracając do włoskiej Serie A, nie można zapomnieć o wieloletnim prezydencie AC Milanu - Silvio Berlusconim, który w kwietniu tego roku sprzedał akcje utytułowanej drużyny. Ekipę z Mediolanu pozyskał inwestor z Chin, lecz czeka go trudne, wręcz - jakby to nazwał Juliusz Machulski - awykonalne zadanie odbudowania marki stworzonej przez nieprzebierającego w środkach poprzednika. Smutne wieści nadbiegają również z Niemiec, gdzie o końcu kariery poinformowało dwóch kluczowych graczy Bayernu Monachium – Philipp Lahm oraz Xabi Alonso. Ten drugi, o swojej decyzji poinformował poprzez Twittera, pisząc: „Żyłem tym. Kochałem to. Żegnaj piękna gro”. Tym samym zabiegiem posłużył się Lampard, wrzucając zdjęcie z ujmującym opisem na Instagrama. Nie potrafię zrozumieć, jak tak ważną informacje, oznaczającą zakończenie pewnego etapu w życiu, można przekazać przez jakikolwiek portal społecznościowy. Dawniej sportowcy informowali nas o takich decyzjach na konferencjach prasowych lub podczas obszernego wywiadu. Niestety, teraz wystarczy napisać trzy zdania i umieścić je obok fotografii z imprezy czy z wakacji.
Odejście wszystkich tych klasowych zawodników jest bez wątpienia wielką stratą dla piłki nożnej. Wnosili oni wiele jakości oraz doświadczenia do gry swoich drużyn. Jednakże w realiach współczesnego marketingu piłkarskiego oraz napływu młodych, uzdolnionych graczy, wydaje mi się, że ich brak nie będzie aż tak odczuwalny. Odnoszę wrażenie, że ten sezon można nazwać „zmianą warty”. Bo przecież nie tylko oglądamy w nim pożegnania utytułowanych zawodników, ale również rozkwit talentu wielu młokosów. Kylian Mbappe-Lottin, Ousmane Dembele, Marcus Rashford, Dele Alli, Gianluigi Donnarumma, czy Marco Asensio to tylko niektórzy z grona okrzykniętych „przyszłością futbolu”. Tak liczna ekspansja młodych zawodników, nieposiadających żadnych kompleksów w starciach ze swoimi idolami z dzieciństwa, zdecydowanie odmieniła styl gry współczesnych drużyn. Coraz częściej stawia się na młodzieńczą werwę i przebojowość. Intensywność gry również wzrosła, co z pewnością nie ułatwia zadania starszym piłkarzom. Przykładami trudności, z jakimi zmagać się muszą ci bardziej doświadczeni gracze, są m.in. wcześniej wspomniany Francesco Totti czy chociażby Wayne Rooney. Ale jak to zazwyczaj w życiu bywa, są również wyjątki, wykraczające poza jakiekolwiek normy. 35-letni Zlatan Ibrahimović, który w tym sezonie zanotował już 26 trafień dla Manchesteru United czy 39-letni Gianluigi Buffon prowadzący swój Juventus do finału Ligi Mistrzów, po drodze eliminując m. in. wielką Barcelonę. Tak więc, nie ma reguły określającej „wiek emerytalny” piłkarzy. Wiadomą sprawą jest, że każdy chciałby oglądać swoich ulubieńców jak najdłużej. Jednak należy pamiętać, że jest to sport wymagający dużego nakładu sił oraz licznych wyrzeczeń. Jest to decyzja indywidualna, którą należy respektować.
Uważam, że poziom europejskiego futbolu nie spadnie wraz z odejściem tylu klasowych piłkarzy. Wręcz przeciwnie... Myślę, że piłka nożna cały czas pnie się w górę. Z niecierpliwością oczekuję dalszych losów młodych, niewyobrażalnie utalentowanych zawodników.
Mateusz Antczak, klasa III gimnazjum
